തൊണ്ടിമുതലും ദൃക്സാക്ഷിയും
മലയാള സിനിമയ്ക്ക് അസാധാരണമായ സാധാരണത്വം
നല്‍കിയ സംവിധായകനാണ് ദിലീഷ്
പോത്തന്‍. മഹേഷിന്‍റെ പ്രതികാരത്തിന് ശേഷം
പുറത്തിറങ്ങിയ തൊണ്ടിമുതലും ദൃക്സാക്ഷിയും അതൊരിക്കല്‍ കൂടി അടിവരയിട്ട് ഉറപ്പിച്ചു. നാട്ടിന്‍പുറത്തിന്‍റെ
നന്മയും ഫലിതസമാനമായ ജീവിതവും നന്നായി
അവതരിപ്പിച്ച് തുടങ്ങുന്ന സിനിമ പ്രസാദിന്‍റെയും
ശ്രീജയുടെയും മിശ്രവിവാഹത്തോടെ
ദിശമാറി ഒഴുകുകയാണ്. വൈക്കത്തുനിന്നും
കാസര്‍കോട്ടേക്ക് പറിച്ചു
നടപ്പെടുമ്പോള്‍ ജീവിതത്തിന്‍റെ നിറവും പച്ചപ്പും നഷ്ടപ്പെട്ട് ഊഷരമാകുന്ന അവസ്ഥ.
ചിത്രത്തില്‍ കള്ളനെ രംഗത്തവതരിപ്പിക്കുന്ന രീതി ഗംഭീരമാണ്. ഒരു സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ അവന്‍
പറയുന്നപോലെ , എത്ര സ്നേഹത്തോടെയും പ്രണയഭാവത്തോടെയുമാണ് അവന്‍ മാല
മോഷ്ടിക്കുന്നത്. മോഷണം മികച്ച കലയാവുകയാണ് ഇതില്‍. ബൈക്കില്‍ വന്ന് മാല
പൊട്ടിക്കുന്നവനോടുള്ള പുച്ഛം ആ പ്രൊഫഷനിലെ അവന്‍റെ പാഷന്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
പോലീസ്സ് സ്റ്റേഷനിലെ രംഗങ്ങള്‍ ആക്ഷന്‍ ഹീറോ
ബിജുവിലേതിനേക്കാള്‍ സ്വാഭാവികമായിട്ടുണ്ട്. ഒരു സാധാരണ സ്റ്റേഷനുള്ളില്‍ കാമറ
വച്ച് ചിത്രീകരിച്ച നിലയില്‍ സ്വാഭാവികം. തീവ്രമായ ആത്മസംഘര്‍ഷങ്ങളും തമാശകളും ഇതള്‍ചേര്‍ന്നു വരുന്ന കഥയുടെ വികാസം
ഓരോ നിമിഷവും നമ്മെ ഓരോ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ഇഷ്ടക്കാരാക്കി മാറ്റുന്നു. സിനിമയിലെ ഒരു
കഥാപാത്രത്തോടും ദേഷ്യം തോന്നില്ല
എന്നതാണ് കഥയുടെ പോസിറ്റീവ് വശം.
ഫഹദ് ഫാസില്‍ കള്ളന്‍ പ്രസാദായും സുരാജ് വെഞ്ഞാറമൂട്
പാവം പ്രസാദായും മികച്ച അഭിനയം കാഴ്ച
വച്ചു. ശ്രീജയായി അഭിനയിച്ച നിമിഷ സജയന്‍ ഏറ്റവും മികവുറ്റ അഭിനയത്തിലൂടെ
നമുക്കൊപ്പം തീയറ്റര്‍ വിടുമ്പോഴും ഉണ്ടാകും. എഎസ്ഐ ചന്ദ്രനായി വേഷമിട്ട അലന്‍സിയറും സബ് ഇന്‍സ്പെക്ടറായി വന്ന സാജനും
സിഐയും നിയമോപദേശം നല്‍കുന്ന യൂണിഫോമിടാത്ത പോലീസ്സുകാരനും തുടങ്ങി ഒരു കഥാപാത്രം പോലും മോശമായി എന്നോ
ആവശ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നോ തോന്നുകയില്ല. 135 മിനിട്ട് ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള ചിത്രത്തില്‍
ദിലീഷിന്‍റെ സംവിധാനത്തിന് അടിത്തറയിട്ട കഥ,തിരക്കഥാകാരനായ സജീവ് പാഴൂരും മേമ്പൊടി ചേര്‍ത്ത ശ്യാം
പുഷ്ക്കരനും പ്രത്യേക അഭിനന്ദനം അര്‍ഹിക്കുന്നു.
രാജീവ് രവിയുടെ മികച്ച ക്യാമറയും കിരണ്‍ദാസിന്‍റെ എഡിറ്റിംഗും ബിജിബാലിന്‍റെ സംഗീതവും
റഫീക്ക് അഹമ്മദിന്‍റെ ഗാനങ്ങളും ചിത്രത്തിന് കൂടുതല്‍ മിഴിവേകി. ലാളിത്യവും
സത്യസന്ധതയും പുലര്‍ത്തുന്ന ഈ ചിത്രം തീയറ്ററില്‍ തന്നെ കാണേണ്ട ഒന്നാണ്.
No comments:
Post a Comment